زمزمههای افزایش قیمت بنزین؛ انتقاد میرسلیم از سوخت ارزان
تاریخ انتشار: ۱۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۳۰۶۲۹
آفتابنیوز :
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در گفتگویی با اشاره به اینکه برای سقوط ارزش پول ملی ایران بیش از دو دهه طراحی صورت گرفته است، گفت: این برنامه طراحی شده است تا تمام نظامات کشور اعم از حقوق و دستمزد و بیمه و یارانه و بازنشستگی و قراردادهای استخدامی و معاملات مختل و کشور در شرائط بحرانی قرار گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: این یکی از حلقههای مهم زنجیره تحریم بود و هست. اما ارزش پول ملی ما در گذشته سالها وابسته بود به طلا و جواهرات و ذخائر بانک مرکزی؛ اینها را من نفی نمی خواهم بکنم ولی تاکید می کنم در دنیای رو به پیشرفت امروز، پشتوانه اصلی پول ملی همانا تولید ناخالص داخلی است یعنی هرچه تولید محصولات و خدمات در کشور بیشتر شود و سرعت گیرد، در مقایسه با دیگر کشورها، ارزش پول ملی ما بیشتر میشود. بنابراین تاکید بر تولید داخلی به نوعی پاتک علیه دشمنی است که تمایل دارد کشور را به فروپاشی اقتصادی برساند و مانع پیشرفت آن شود.
این نماینده تهران ادامه داد: افزایش تولید داخل منجر می شود به جوابگویی بهتر به نیازهای داخلی و حتی ایجاد توانایی برای صادرات. هرجا ما نتوانیم به نیازهای خود با تولیدات خود پاسخ گوییم ناگزیر می شویم به سراغ واردات برویم که اگر در جمع تراز تجاری محصولات ما و نه مواد اولیه، منفی شود به مفهوم تقویت کشورهایی است که مبدا واردات محصولات مصرفی برای ما میشوند.
وی افزود: به طور خلاصه رونق و افزایش تولید از یک طرف باعث تقویت ارزش پول ملی و از طرف دیگر موجب افزایش درآمدهای مالیاتی دولت و خروج از وابستگی به خام فروشی و همچنین کمک به مهار تورم می شود زیرا یکی از عوامل موثر بر تورم افزایش نقدینگی لجام گسبخته و غیر متناسب با تولید ناخالص داخلی است. البته برای مهار قطعی تورم مقابله با کسری بودجه واقعی دولت را نباید نادیده گرفت و به نظر من این مستلزم اصلاح بودجه است.
انتقاد میرسلیم از سوخت ارزان/ انرژی در ایران به تاراج میرود و عدهای به ثروت افسانهای میرسند
میرسلیم در پاسخ به این سئوال که آیا افزایش تولید داخلی قید و شرط ندارد؟ توضیح داد: حتما قید و شرط دارد: اول این که اولویت تولید باید برای جوابگویی به نیازهای داخلی باشد و در ادامه آن، تشویق صادرات. دوم این که کیفیت محصولات تولیدی و خدمات ارائه شده باید جوابگوی معیارهای مصوب باشد و الا به نارضایتی مصرف کنندگان می انجامد و به علاوه فرصت صادرات را ضایع می کند. سوم این که باید رقابت پذیر باشد والا هم قابلیت صادرات را از دست میدهد و هم رغبت به استفاده از کالای وارداتی مشابه را افزایش میدهد. از چنین تولیدات داخلی مرغوبی حتما باید پشتیبانی کرد. البته دولت در شرائط تحریم یعنی شرایط نابرابر اقتصادی یا جنگ، باید سعی کند مانع تعطیل شدن تولید و مانع پیروزی رقیب یا دشمن شود.
الزامات بهبود کیفیت و رقابت پذیری
این نماینده مردم تهران در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد: برای بهبود کیفیت و رقابت پذیری باید هزینههای تحقیق و توسعه را تقبل کرد که بر قیمت تمامشده اثرگذار است و مصرف کننده موقعی به سراغ محصول برتر می رود که در جمع، هزینه های خرید و بهره برداری و تعمیر و نگهداری به نفع او تمامشود .
او نقبی به بهای سوخت در ایران زد و گفت: در شرایط کنونی قیمت سوخت آن قدر ارزان است که انگیزهای به مصرف کننده برای پرداخت اضافه بهای محصول مرغوبتر را نمی دهد. پس یکی از الزامات بهبود کیفیت، اصلاح اقتصاد انرژی در کشور است. سود بسیاری از کارخانهها ناشی از استفاده از انرژی ارزان و ویژهخواری است. در واقع انرژی به تاراج می رود و عدهای هم به ثروتهای بادآورده می رسند و مردم هم از کیفیت ناراضیاند! این نوع اداره کردن کشور توام با تبذیر و بی عدالتی و ستم به مصرف کنندگان است. این مشکلی است که نمونه بارز آن را در صنعت خودروسازی میبینیم .
میرسلیم ادامه داد: از این رو چاره حل مشکل ابتدا در اصلاح اقتصاد انرژی است و سپس اجباری کردن برخی از استانداردها که به ویژه جنبه ایمنی و محیط زیستی پیدا می کند. اجباری کردن تمام استانداردها ، به ویژه در شرایط نابرابر تحریم، منجر به توقف تولید می شود که آن هم نقض غرض است. اقتصاد انرژی نیز در ترکیب با سیاست یارانه طوری انجام گیرد که اولا عدالت رعایت شود یعنی یارانه متناسب با استحقاق باشد و ثانیا امکان قاچاق سوخت را که در حدود ده درصد مصرف داخلی است، کلا حذف کند. به علاوه بر اجرای کامل سیاستهای کلی ترابری که اولویت را به حمل ونقل عمومی بویژه راهآهنی میدهد، تاکید شود.
برخی تجاهل میکنند
نماینده تهران اضافه کرد: کسانی که کاهش واردات سود آنها را کم می کند، متاسفانه از هیچ کذب و افترا و هتاکی و آبروریزی علیه من خودداری نکردهاند که این خود حکایت از فساد و ویژهخواری گسترده آنها است. اطهار نظر های من جنبه فنی و مهندسی دارد؛ اینجانب هیچگاه نزد هیچ خودروسازی سهام و سمتی نداشته ام و ندارم و کار من همواره تحقیق و تدریس بوده و خدا را شکر می کنم که با همکاری مهندسان جوان این کشور توانستیم در دورانی که می خواستند با تحریمها کشور را فلج کنند یعنی در دهه ۸۰، موتور ملی را برمبنای راهبرد مصوب دولت، توسعه دهیم و به تولید انبوه رسانیم تا امثال شرکتهای پژو و رنو که متاثر از آمریکایند نتوانند ما را متوقف کنند. از این موفقیتها بسیاری از دوستان بی خبرند برخی نیز تجاهل میکنند! ولی قدر این مهندسان و فناوران و کارگران شریف را باید دانست و آنها را تقویت کرد و از شماتت آنها باید جدا خودداری کرد والا در حکم آب به آسیاب دشمن ریختن است به خاطر منافع و هوسهای زودگذر عدهای قلیل که مجهز به حربهای قوی در تبلیغات مزورانه اند. البته آنها راه به جایی نخواهند برد و هماینک در زمینههایی تولید داخلی با کیفیت و با قابلیت رقابت شکل گرفته و نمونه امیدوارکنندهای در سال جاری، به کوری چشم بدخواهان، برای دیگر صنایع خواهد بود، ان شاءالله.
وی در جواب این سئوال که آیا قیمتهای کنونی را قابل دفاع می دانید؟ توضیح داد: قیمت حاکم بر بازار قابل دفاع نیست وحکایت از مشکلات اقتصاد کلان کشور میکند که به دلیل سقوط ارزش پول ملی ، پس انداز کنندگان تمایل دارند برای جلوگیری از ضایع شدن پس اندازشان ، آن را مثلا در مسکن و زمین و ارز و طلا و حتی خودرو که کالایی سرمایهای نیست، قراردهند.
اصلاح این مشکل با خودروسازان نیست ؛ آنها خود به نوعی گرفتار این تلاطم اقتصادی شدهاند که چاره اصلی آن را در پاسخ به سوال اول مختصرا ذکر کردم. البته در شرایط بهینه خودروسازان می توانند به ویژه با کاهش هزینههای مالی خود قیمت تمام شده را تا ۱۵٪ کاهش دهند، اما قیمت بازار تحت تاثیر عوامل دیگری است.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا شما با مطلق واردات مخالفید؟ افزود: در شرایط عادی و تجارت آزاد مخالفت با واردات معنا ندارد. هر کشور برای خود مزیتی دارد و تولید کنندگان نیز سعی میکنند برای افزایش رقابتپذیری از این مزایا استفاده کنند. ما در شرایط تحریم دسترسی به بازار آزاد تجارت جهانی نداریم، ناگزیر باید اصالت را به تولید داخلی بدهیم به ویژه که محدودیت ارزی و محدودیت شرائط انتقال ارز ایجاب می کند ما در واردات متمرکز شویم بر آنچه ضروری است، چه برای مصرف مانند برخی اقلام کشاورزی و چه برای تولید مانند برخی از قطعات که به خودکفایی نرسیدهایم یا توجیه اقتصادی پیدا نمیکند. خودرو در هیچکدام از این موارد قرار ندارد. با این حال من همواره اعتقاد داشته ام که مناسب است در حدود ۲ الی ۳ در هزار نیاز از طریق واردات تأمین شود تا هم با فناوریهای دیگران آشنا شویم و هم براثر فشار مطالبات مردم ، تولیدکنندگان ضرورت نوآوری و پیشرفت را فراموش نکنند.
منبع: خبرآنلاینمنبع: آفتاب
کلیدواژه: قیمت سوخت مصطفی میرسلیم قیمت بنزین ارزش پول ملی تولید داخلی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۳۰۶۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خداحافظی طولانی کثیفترین سوخت فسیلی جهان
با گذشت بیش از دو سال از اولین تلاش مذاکره کنندگان اقلیمی برای فرستادن زغالسنگ به تاریخ، کثیفترین سوخت فسیلی همچنان محبوب و پرتقاضا مانده است.
به گزارش ایسنا، به لطف عواملی نظیر ناامنی انرژی چین که پکن را به سوی منابع انرژی مورد اعتمادش سوق داد، به علاوه افزایش تقاضای هند، ادامه پیامدهای جنگ در اوکراین و ضعف برنامههای بینالمللی برای رها کردن اقتصادهای در حال توسعه از وابستگی به سوختهای فسیلی، زغالسنگ بهطور قابلتوجهی انعطافپذیر مانده است. تولید زغالسنگ در سال میلادی گذشته، رکورد زد و تولیدکنندگان در حال آماده شدن برای آینده ای هستند که در آن به مدت چندین دهه نیاز به آنها برای متوازن شدن انرژیهای تجدیدپذیر نیاز است.
حتی قیمتها هم بالا مانده است. هر چند ذغال سنگ حرارتی بسیار پایینتر از رکورد بالایی است که در سال ۲۰۲۲ در پی حمله نظامی روسیه به اوکراین شکست، معامله می شود، قیمتها هنوز بسیار بالاتر از سطح عادی تاریخی است. قیمتهای آتی زغالسنگ نیوکاسل اندکی کمتر از ۱۳۰ دلار در تن مبادله می شود که تقریبا یک چهارم اوج قیمت قبلی بوده اما بالاتر از قیمت معاملات در فاصله سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰ است.
موتور رشد تقاضا برای زغالسنگ
زغالسنگ بخش عمده محبوبیت جدید خود را مرهون آسیا است.
آژانس بین المللی انرژی در سال ۲۰۰۰، تخمین زد که اقتصادهای پیشرفته تقریبا نیمی از مصرف زغالسنگ را تشکیل می دهند. تا سال ۲۰۲۶، چین و هند به تنهایی سهم بیش از ۷۰ درصدی از تقاضا برای این سوخت فسیلی خواهند داشت.
طبق گزارش گلوبال انرژی مانیتور، این دو مصرف کننده بزرگ و اندونزی در سال گذشته، نیروگاههای زغال سوز با ظرفیت تولید ۵۹ گیگاوات را راهاندازی کردند یا پیشنهادهایی را برای راه اندازی ۱۳۱ گیگاوات دیگر از ظرفیت زغال سوز را احیا کردند که معادل حدود ۹۳ درصد از کل ظرفیت جهان است.
راب بیشاپ، مدیرعامل شرکت معدنی استرالیایی نیو هوپ کورپ، در مصاحبه ای گفت: شما به آسیا، تقاضا و ساخت نیروگاههای زغال سوز به خصوص در هند نگاه کنید؛ زغالسنگ به این زودیها به جایی نمیرود.
قانون نهایی تمدید شده، توجیهی برای مدیران سوخت فسیلی خواهد بود که مدتهاست علیه امکانسنجی عبور از تولید نیروی آلاینده بحث کردهاند و به مزایای آن از نظر قابلیت اطمینان و هزینه اشاره میکنند. اشاره به شناوری زغالسنگ باعث شد تا امین ناصر، مدیر عامل شرکت آرامکوی سعودی، در کنفرانس انرژی سراویک هیوستون در هفته گذشته، مورد تشویق قرار گیرد.
این خبر نه چندان خوبی برای تلاش برای مهار انتشار کربن و دستیابی به اهداف اقلیمی جهانی است.
تحلیلگران برای سالها، انتظار داشتند که تولید زغالسنگ پس از اینکه در سال ۲۰۱۳، رکورد شکست، روند یکنواختی پیدا کند سپس سال ۲۰۲۱ فرا رسید و کمبود برق در چین، پکن را در مسیری قرار داد تا دستور استخراج بیشتر زغالسنگ برای تضمین امنیت انرژی را بدهد.
در سال ۲۰۲۲، حمله نظامی روسیه به اوکراین و خاموشی برق در طول موج گرما در هند، تقاضا برای زغالسنگ را بیشتر تقویت کرد. طبق گزارش آژانس بین المللی انرژی، تا سال گذشته، تولید زغالسنگ، به رکورد ۸.۷ میلیارد تن افزایش یافت.
انتظار میرود میزان تولید در سال میلادی جاری کاهش یابد اما آژانس انتظار دارد که تا سال ۲۰۲۶ مطابق با پیش بینی های صنعت در مورد خداحافظی طولانی، تثبیت شود.
همه اینها روی زمین قابل مشاهده است. در چین، که نیمی از زغالسنگ جهان را تولید و مصرف میکند، شرکتهای معدنی پس از افزایش ۲۱ درصدی تولید در سه سال گذشته به ۴.۷ میلیارد تن، برای حفظ نرخ رشد، به سختی تقلا میکنند. ذخایر کم هزینه عمدتا تحت بهره برداری قرار گرفته اند و شرکت ها را به حفاری معادن عمیق تر و گرانتر واداشته اند. تلفات نیز پس از سال ها کاهش، رو به افزایش گذاشته است.
انرژی پاک؛ منجی زغالسنگ
طبق اعلام مرکز تحقیقات انرژی و هوای پاک، مقادیر بی سابقه پنلهای خورشیدی و توربینهای بادی جدید، همراه با افزایش انرژی آبی و رشد پیوسته تولید هسته ای، به معنای آن است که انرژی کم کربن احتمالا از رشد مصرف برق، فراتر خواهد رفت.
ژانگ هونگ، معاون دبیرکل انجمن ملی زغالسنگ چین گفت: اما انرژی پاک منجی زغالسنگ هم خواهد بود. انرژی تجدیدپذیر تنها زمانی تولید می شود که آب و هوا اجازه دهد، بنابراین حتی با ظهور سایر گزینه های اصلی، زغالسنگ ارزان و قابل اعتماد همچنان نقش مهمی ایفا میکند. ژانگ گفت: ۱۰ تا ۱۵ سال آینده، یک پنجره استراتژیک حیاتی باقی خواهد ماند.
هند تنها کشوری است که آژانس بینالمللی انرژی پیشبینی میکند در سال میلادی جاری تولید زغالسنگ آن رشد کرده و برای اولین بار به بالای یک میلیارد تن میرسد. نارندرا مودی، نخست وزیر هند، باید ضمن کاهش اتکا به واردات گران قیمت، تقاضای رو به رشد انرژی را تامین کند. با این حال، حتی پس از افزایش تولید انرژیهای تجدیدپذیر، انرژی هستهای، برق آبی و دیگر گزینههای بار پایه، کمتر از میزان نیاز بودهاند. از این رو، انتظار میرود زغالسنگ حداقل تا پایان دهه جاری، منبع اصلی انرژی باقی بماند.
در همین حال، اندونزی که بزرگترین صادرکننده زغالسنگ حرارتی در جهان است، تولید را برای دو سال آینده ثابت می بیند. این تا حدودی برای تغذیه تقاضای داخلی فزاینده از سوی بخش پررونق و انرژی بر تولید نیکل است، حتی اگر قیمتهای پایینتر، تا حدودی این اشتیاق را فرو بنشاند.
اما این همچنین نشان دهنده دشواری تسریع پایان زغالسنگ در اقتصادهایی است که نیروگاههای جدیدتری دارند و با افزایش تقاضا برای انرژی و نیاز فوری به ایجاد شغل روبرو هستند. جاکارتا در سال ۲۰۲۲، با یک قرارداد سبز ۲۰ میلیارد دلاری با دولت های ثروتمند و موسسات مالی موافقت کرد که شامل توافق برای تعطیلی زودتر نیروگاههای زغال سوز است. با این حال، حذف زغالسنگ بسیار چالش برانگیزتر از آن چیزی است که پیش بینی شده بود. قراردادهای تاریخی روی میز مذاکره باقی مانده است.
البته روزهای زغالسنگ به شماره افتاده است. پیشرفتهای خورشیدی و بادی، این فناوریها را به مراتب ارزانتر از انرژی زغالسنگ در بیشتر نقاط جهان کرده است و دستاوردهای مشابه برای باتریها و سیستمهای ذخیرهسازی انرژی در نهایت میتواند انرژی تجدیدپذیر شبانه روزی را به اندازه کافی مقرون به صرفه کند تا ترکیب انرژی را تغییر دهد. اما فعلا، این گذار در حال آزمایش انتظارات طولانی مدت از اوج های سریع و کاهش شدید متعاقب آن است.
بر اساس گزارش بلومبرگ، بیشاپ میگوید میبینیم که جهان به شرکتهای بیشتری برای استخراج زغالسنگ و حمایت از فرآیند گذار انرژی در چند دهه آینده نیاز دارد.
انتهای پیام